Wat een historische vastenavend voor mij zeg. Het was alweer 40 (veertig!) jaar geleden dat ik met een groepje intimi de vastenavend heb beleefd. De laatste was in 1983. Natuurlijk ben ik in die tussentijd zowat elk jaar weggeweest, maar meestal alleen of soms met iemand anders erbij. Dit was weer als vanouds. Dan was het ook nog eens mooi weer, zijn we alle dagen weggeweest en... als klap op de vuurpijl, was ik op carnavalsdinsdag jarig. 62! Een om klokslag twaalf uur 's nachts stonden we met z'n alle op de Mart, onder de peperbus en bij Wana en daar hebben ze voor mij gezongen en even later speelde een dweilbandje 'Lang zal ze leven". Een mooier begin kan een mens zich niet wensen. Dan nog eens een hele mooie optocht. Wow het ko niet stuk. De mooiste dus en het is nog maar de vraag wanneer ik dit weer eens kan beleven. Die kans is klein, dus deze staat in mijn hart geschreven.
Reactie plaatsen
Reacties