Ik denk vaak aan de dagen en nachten
toen je nog bij me was en toch al
aan het einde van je krachten.
Je wilde nog zo graag dicht bij me zijn
maar moest alles uit handen geven
dat deed zo vreselijk veel pijn.
Ondanks al je wilskracht en in je oog een traan
kwam toch heel snel het einde
en ben je stil heen gegaan.
Je as waait weg met de wind
wist ik maar waar je je nu bevind
maar ondanks alle pijn en smart
ben je voor altijd in mijn hart.
Je staat niet altijd stil bij het woordje samen
maar het is zo groot gemis
nu het samen zijn er niet meer is.
Soms voel ik me verlaten en bang
de dagen zonder jou
zijn zijn ze vreselijk lang.
Je as waait weg met de wind
wist ik maar waar je je nu bevind
maar ondanks alle pijn en smart
ben je voor altijd in mijn hart.
Te zijn bij wie er niet meer is
heel diep in gedachten
kan af en toe een stille pijn verzachten.
Jeanne en Wilma
Reactie plaatsen
Reacties